Pożegnanie z blogiem cz. 1

Witaj Przyjacielu,

Nastał ten dzień w którym każdy z Nas pójdzie w swoją stronę.
W ten sposób chcę się z Tobą częściowo pożegnać i ogłosić, że zaprzestaję publikacji na blogu.
Do tej decyzji dojrzewałem dobre pół roku, a łatwo nie było. W końcu trudno rozstać się z dziełem nad budową którego spędziło się ponad 4 lata.
Możesz teraz zapytać: dlaczego ?
powodów jest kilka i nie wszystkie musisz zrozumieć, chodzi o moje osobiste odczucia.

Ten blog na początku był małym eksperymentem do którego zaprosił mnie Artur, w sumie i tak nie wierzyłem, że ktokolwiek zechce to czytać bez budżetu na promocję. Później stał się forum do nieśmiałego wyrażania własnych opinii, myśli i poglądów, później stał się hobby po godzinach, później pasją a na koniec częścią mojej małej misji, którą odkrywałem w sobie. Wszystkie puzzle zgrywały się w całość, dlaczego przeżyłem, po co i dla kogo. Choć to oczywiście nie jedyny powód. Może to za bardzo wydumane, ale tak to widzę dzisiaj i nie chodzi tylko o czytelników tego bloga. Nie przypisuję sobie żadnej misji dziejowej, ale po jakimś czasie pokonując kolejne szklane sufity własnych ograniczających przekonań doszedłem do wniosku, że drugiego takiego bloga w internecie nie ma. Więc tym bardziej się cieszę, że można inaczej :) W końcu kto Ci kiedykolwiek złożył świąteczne nie-życzenia :)

Zapisując kolejne kartki elektronicznego papieru i odpowiadając na kolejne maile coraz bardziej zdałem sobie sprawę z tego, że nie uda Nam się zbawić wszystkich. I dla czepialskich, nie chodzi oczywiście o Zbawienie sensu stricte, to zostawiam księdzu jak ktoś musi. Później dotarło do mnie, że jedynym wybawieniem dla tego świata jesteś TY :) Tak TY. Dobrze czytasz TY sam. Majowie witali się zwrotem "Ja jestem Innym TY". W tym wszystkim tak naprawdę chodzi o Ciebie, o kolejne wersje Ciebie. Tak Ciebie.

TY

TY  TY

TY TY TY

TY TY TY TY

TY TY TY TY TY

Balansując między walką z ciemnością a niesieniem kaganka oświaty uderzyło mnie pewnego dnia to, co sam wcześniej napisałem: "choroby tego świata będą istniały tak długo jak osoby, które będą wyznawały ich istnienie jako "czegoś złego" czegoś "do poprawienia" i w końcu będą istniały , jeśli damy wiarę w ich istnienie". Cicha prawda snująca się z kolejnych wierszy mówiła jasno, że nie jestem w stanie przekazać Ci całego doświadczenia, świadomości, choć mogę Ci przekazać część wiedzy, którą posiadłem. Ale i tak cała reszta należy do Ciebie. Nie mogę zrobić niczego za Ciebie, bo nie jestem Tobą. Wiele razy odpowiadałem na maile w których ktoś pisał, że jego ciało jest wyniszczone po serii chemii, lekarze rozkładając ręce i "niech Pan coś zrobi" albo co gorsza "w Panu ostatnia deska ratunku". Nie da się, przykro mi. Nie da się i zwalniam siebie z bycia dla kogokolwiek "ostatnią deską". Bieda tego świata polega na tym, że jesteśmy tak zahipnotyzowani całą otoczką, ilością świętych przekonań w które każe nam się wierzyć, że zapominamy, iż prawdziwy skarb leży w Nas samych. Niedawno przeczytałem w jakiejś książce, że "to co zabija to nie choroba, to brak pewności" ! Bo gdy zaczynasz wątpić w to, że wyzdrowiejesz (obojętnie czy pozwoliłeś, aby ktoś zasiał w Tobie taką wątpliwość czy to wynik autorefleksji) tak naprawdę zwracasz się ku drugiemu biegunowi nadając poważne znaczenie zjawisku z którym się mierzysz.

A jeśli Twoja uwaga idzie w kierunku nadania czemuś poważnego znaczenia tak jest to odbierane przez podświadomość, dalej definiujemy to jako problem albo wyzwanie z czego większość wybiera to pierwsze, bo przez myśl nam nie przejdzie, że słowa, których używamy mają również dla naszego ciała znaczenie, a później doświadczamy skutków naszego wyboru opłakując samych siebie. Dramat w kilku aktach rozgrywany tuż przed Twoimi oczami i między Twoimi uszami. A aby to zmienić, potrzebna jest Świadomość, której nie jestem w stanie Cię nauczyć ani przekazać. Ona się po prostu rodzi. I choć dla narodzin nowej świadomości zrobiliśmy na tym blogu wieeeeele teraz dostrzegam, że to zaledwie wierzchołek góry. Dlatego między innymi powstało Nu. "Nu" nie jest tylko pustym frazesem, abyś mógl na chwilę odwrócić swoją uwagę oraz by Twój umysł nie mógł znaleźć odpowiednika przez co nie nawiązał kontaktu z całym inwentarzem tego stanu rzeczy. Dr Bartlett napisał kiedyś, że "aby móc zmierzyć się z takim zjawiskiem jak rak potrzeba nowego paradygmatu postrzegania, bo gdy wchodzisz w kontakt z tematem raka nawiązujesz nieświadomie relację z całym ogromem emocji, cierpienia, domysłów, spekulacji, przekonań, badań, analiz, wyobrażeń i skutków wyborów, których dokonali także inni". Mówiąc inaczej, jako świeżo upieczony pacjent wchodzisz w pole informacyjne zjawiska z którego wiele osób nie zdaje sobie sprawy, a ponieważ stają się jego częścią są również pod jego wpływem podejmując wybory będąc w nim i właśnie je zasilając. I koło się zamyka. Dlatego też powstało "Nu". I dopiero niedawno, gdy zacząłem czuć fizycznie na sobie wagę i ciężar niektórych wypowiadanych słów zgodziłem się z dr. Bartlettem. Możesz poczuć o czym piszę, bo robiliśmy przecież takie eksperymenty.

A co to ma wspólnego z tym blogiem ? zabrzmi dla wielu osób trywialnie i może niezrozumiale, ale pomimo tego, że wyniki mam świetne mam takie wrażenie, że temat raka nigdy mnie nie opuścił. A cicha prawda jest taka, że cały czas ze mną jest. Poprzez kolejne posty, kolejne maile, kolejne historie i rozmowy. Kiedyś napisałem na tym blogu "nie walcz z chorobą, wspieraj zdrowie". Różnica jest zasadnicza ! Możesz zdrowo się odżywiać i robić wszystko, aby nie chorować. I możesz robić dokładnie to samo, aby być zdrowym ! W obu przypadkach masz rację. To trochę tak jak z odchudzającymi się paniami. Możesz się odchudzać, aby "nie być grubą" a możesz to robić, aby "czuć się ze sobą świetnie" albo "być atrakcyjną dla siebie" albo dla kogokolwiek chcesz. Widzisz różnicę ? Możesz się modlić o zdrowie, a możesz się modlić "aby nie był chory". Mało tego, nawet gdy użyjesz słów "aby wyzdrowiał" potwierdzasz tylko stan rzeczy. A to nie ja powiedziałem "Módlcie się tak, jakbyście to o co się modlicie juz było Wam dane". W obu przypadkach nawiązujesz nieświadomą relację ze zjawiskiem i obrazem, który sobie stawiasz przed oczami ! Dlatego wyobraźnia ma tak potężną moc ! Bo za każdym razem, gdy mówisz "nie być gruba" Twój umysl wyciąga z archiwum obraz "gruba", aby sprawdzić czemu to chcesz zaprzeczyć. No i problem gotowy. Podobne doświadczenie zrobiono kiedyś w pewnej firmie. Na maszynie do kserowania napisano kartkę "Nie wciskać czerwonego guzika". Całość obserwowano z ukrytej kamery. Wiesz ile osób dało się zwieść ? >;70% !! a przecież mówimy o osobach na stanowiskach, bardzo racjonalnych i inteligentnych !! Dlatego, gdy dostaję maila pt: "Nie czytaj tego maila, jeśli nie chcesz...." to jestem pewien, że w środku będzie jakiś "wkrętak" :) i bez faktycznego czytania ląduje w koszu.

I teraz wracając do bloga... chcę odpocząć, zdystansować się, zobaczyć jak wygląda mój mały świat bez Nu, choć było dla mnie błogosławieństwem. Zresztą nie tylko dla mnie. Dla Ani, Darka, Beaty, Karoliny i wielu innych niezwykłych osób, które dzięki temu blogowi poznałem. Chcę poczuć tę Wolność, którą wybrałem w szpitalu 5 lat temu. Wolność od zjawiska, które wszystkie te lata były motywem przewodnim tego bloga. Tylko proszę, nie pisz mi nic w stylu "bez Ciebie to....". Tak jak radziłeś sobie do tej pory tak poradzisz sobie i teraz.

Na tym blogu powiedziane zostało Wszystko, co jest potrzebne, abyś był zdrowy/-a. Ale jest też dla mnie jasne, że wiele osób po prostu lubi cierpieć. Lubimy się poużalać, pocierpieć (najchętniej w grupie, bo raźniej i cieplej) tylko później trudno nam zrezygnować z tego cierpienia i z tej grupy, tak jakby w naszej tradycji leżało jakieś dziwne przekonanie, że tylko przez ból... coś tu nie tak. Magda wyraziła to dobitnie w swoim liście.

Pamiętaj proszę, że jeśli Ty nie zabierzesz głosu w swojej sprawie, nie zrobi tego nikt. W końcu o Twoje życie tu chodzi ! nie oglądaj się na fundacje ani stowarzyszenia, mów o tym co Ci się nie podoba, uświadamiaj ludzi i stawiaj im fakty przed oczami. Niech sami dokonają wyboru ! Skąd firma X ma wiedzieć, że ich produkt jest do bani, jeśli jedyną reakcją jest brak chęci ponownego zakupu zamiast wysłanie rzeczowego maila. Skąd inni mają wiedzieć, że swoją sylwetkę, super cerę i piękne włosy zawdzięczasz diecie i zmianom, jakich dokonałaś w swoim życiu, jeśli boisz się o tym rozmawiać "bo co inni o mnie pomyślą" albo "co powiedzą". Podpowiem Ci: NIC nie powiedzą ! mają swoje życia i swoje problemy. Nasza porażka polega na tym, że w końcu podejmujemy ryzyko i robimy ze swoim życiem coś dobrego, a później dajemy się ponownie wcisnąć w jakąs nędzną foremkę przez idiotów, których jedynym zadaniem jest uwalać marzenia innych ludzi z otoczenia, bo samym nie mają odwagi by cokolwiek ze swoim życiem zrobić. Poza narzekaniem oczywiście, bo w tym są najlepsi. Ale zapewniam Cię, że kiedyś do Ciebie pzyjdą. Jeśli się odważysz być sobą.

Wspierałem wizję zdrowia, zwracałem Twoją uwagę na odpowiednie słownictwo, ale bez Ciebie nie zmienimy Niczego. W tym wszystkim chodzi o Ciebie. O Twoją Świadomość Siebie. Kim Jesteś, ile jest Ciebie w Tobie i jak wyrażasz Swoją Wielkość. A wierz mi, że Jesteś Wielki. Tylko zapomnieliśmy o tym jakiś czas temu. Ktoś Nam powiedział coś innego, od kolejnych usłyszeliśmy, a ponieważ wydawali nam się więksi i ważniejsi daliśmy im wiarę i na tym zbudowaliśmy swoją tożsamość. Daliśmy im wiarę... że mówią prawdę. Ale później z biegiem czasu, gdy ściany naszych wyobrażeń o sobie samych stawały się coraz grubsze i ograniczające zapomnieliśmy również o tym, że być może te "prawdy" wcale takimi nie były i świat poza murami własnych wyobrażen wygląda inaczej. A wierz mi, że wygląda. Ale nadszedł Czas, aby to sobie przypomnieć ! Nadszedł Czas Powrotu do Domu. Ciiii... nie musisz rozumieć. Głowa może mieć problem jak to ona :) poszukaj piętro niżej, tam jest Twój Skarb.

Koniec cz. 1 - nie ostatniej :)